NC The Boy is Mine
“อ่าอยู่นี่เอง”
ซองถุงยางถูกฉีกออกโดยปากของจีมินก่อนที่จีมินจะรู้สึกว่าโทรศัพท์มันเกะกะจนทำให้ทำอะไรลำบากเลยตั้งโทรศัพท์ไว้กับโต๊ะหน้าโซฟาให้เห็นยุนกิที่นอนราบอยู่กับโซฟาและเห็นแค่ส่วนเอวของตัวเอง
จีมินควักท่อนเนื้อที่เริ่มชี้โด่เด่ออกมาจากกางเกงชั้นในราคาแพงพร้อมกับสวมถุงยางให้มันอย่างเร่งรีบ ก้นขาวอวบกำลังทำให้อารมณ์ของจีมินพุ่งสูงขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย จีมินจับขายุนกิแยกออกจากกันในขณะที่ยุนกิพยายามจะนีบขาเข้าหากัน ขาขาวถูกแยกออกก่อนที่ส่วนล่างของจีมินจะถูกแทรงลงตรงหว่างขาขาว ช่องทางสีชมพูดที่ปิดสนิทลอยเด่นอยู่ตรงหน้าทำให้จีมินรู้สึกปวดหนึบที่แกนกายของตัวเอง นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้เข้าไปสัมผัสผนังนุ่มๆ ถึงจะไม่เหมือนของผู้หญิงแต่มันคงไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอกมั้ง
จีมินจ่อแกนกายไปตรงช่องทางด้านหลังของยุนกิที่กำลังแหกปากโวยวายอย่างไม่เกรงใจคนข้างห้อง แต่เสียใจด้วยแหกปากดังแค่ไหนก็ไม่มีใครได้ยินหรอก คอนโดมันก็เก็บเสียงทั้งนั้นแหละ คนตัวขาวเริ่มดิ้นไปมาอีกครั้ง จีมินฟาดมือลงไปบนก้นขาวจนขึ้นรอยมือ ยุนกินิ่งไปเพราะคงแสบจี้ดที่โดนฝ่ามือที่เคยลงมือตบผู้หญิงและผู้ายตัวน้อยๆของแทฮยองมานับไม่ถ้วนฟาดลงไปเต็มแรงแบบนั้น ถ้าถามว่าทำไมจีมินไม่ตบยุนกิล่ะก็ จีมินก็ไม่รู้เหมือนกันรู้แค่ว่าอยากจะขย้ำร่างข้างใต้ให้มาสยบคาอกเขา ยุนกิมีเสน่ห์ดึงดูดบางอย่างที่ทำให้ฮอร์โมนจีมินพุ่งพล่าน มันก็ช่วยไม่ได้แหละนะ
"อึก" ยุนกิสะดุ้งสุดตัวพร้อมกับร่างกายที่แข็งทื่อเมื่อจีมินเริ่มสอดแกนกายที่ขยายตัวจนคับแน่นถุงยางไปหมดเข้าไปช่องทางที่ไม่ได้รับการเล้าโลมหรือเปิดทางก่อนแต่อย่างใด
"อึก ฮึก" ยุนกิกัดฟันซุกหน้าลงกับโซฟาเพื่อระบายความเจ็บปวดที่เริ่มจะสะท้อนขึ้นมาในความรู้สึก ประสาทสัมผัสเริ่มชาจนไม่สามารถบอกได้ว่าส่วนไหนที่ยังทำงานอยู่บ้าง จีมินขมวดคิ้วแน่นเมื่อรู้สึกได้ถึงความคับแน่นและฝืดเคืองของอีกคน พยายามดันตัวเองเข้าไปในร่างกายอีกคนแต่มันก็ช่างยากลำบากเสียจนปวดหนึบไปทั่วแกนกาย
"บ้าเอ้ย" จีมินสบถออกมาเบาๆ
ปึก พับ
"อ่ะ เจ็บ ฮึก เจ็บ" ยุนกิส่ายหน้าไปมาถูกับผิวหนังนุ่มของโซฟาเมื่อจีมินดันทุรังดันแกนกายเข้ามาจนสุดโคน ความคับแน่นพร้อมกับความเจ็บปวดแล่นริ้วไปทั่วสันหลังและร่างกายทำให้สมองว่างเปล่า หูอื้อจนไม่รับรู้เสียงอะไรอีก ของเหลวสีข้นทะลักออกมาตามความยาวของแกนกายจีมินที่เริ่มขยับเข้าออกเมื่ออารมณ์ของเจ้าตัวกำลังพุ่งสูงขึ้น จีมินไม่สนใจคนใต้ร่างแต่กลับขยับตามอำเภอใจของตัวเองจนคนข้างใต้เจ็บเหมือนร่างจะฉีกออกเป็นสองท่อน ยุนกิหยุดการขัดขืนทุกอย่างและยอมอยู่นิ่งๆให้จีมินทำตามอำเภอใจ ยิ่งเขาดิ้นรนมันก็ยิ่งเจ็บจนแทบขาดใจ ยอมรองรับอารมณ์คนข้างบนพร้อมกับน้ำตาเม็ดใสหยดแล้วหยดเล่าที่คนที่อยู่ข้างบนไม่มีทางเห็นมันเพราะมัวแต่ทำตามอำเภอใจของตัวเองอยู่แบบนั้น
"อ่ะ" เส้นผมนิ่มถูกดึงโดยมือของคนข้างบนจนยุนกิต้องเงยหน้าขึ้นมาตามแรงดึง
"ไหนบอกมาสิว่านายชอบใครมากกว่ากัน" จีมินกระซิบข้างหูขาวพร้อมกับรั้งเอวคนตัวขาวขึ้นมา กอดรัดเอวบางจนร่างกายแนบชิดกันแนบแน่น เนื้อผ้าเสียดสีกับผิวขาวๆของยุนกิจนเกิดรอยแดงและรอยถลอกหลายจุด
"..." ยุนกิเงียบแล้วหลับตาแน่น เพราะเจ็บจนพูดไม่ออก
"อื้ออออออออ" จีมินกระแทกใส่เต็มแรงจนยุนกิต้องกรี้ดร้องออกมา
"ถามก็...ตอบ แฮ่ก ตอบสิ" จีมินขบกัดหูขาวเบาๆ
"หือ มะ...ไม่รู้" ยุนกิตอบกลับเสียงเบา
"bitch" จีมินเอ่ยด่าคนที่เขากำลังกระทำชำเราอย่างไม่ปราณี ยุนกิเม้มปากแน่นก่อนจะปล่อยความจริงออกมาจากริมฝีปากบาง
"มะ..ไม่รู้ แทฮยอง อ่ะ มะ ไม่เคยทำ"
"ว่าไงนะ?" จีมินหยุดชะงักแล้วเอี่ยวหน้าไปสบตากับคนที่พิงหัวด้านหลังลงกับบ่าเขา
"ก็แทฮยอง...ไม่เคยทำ" ยุนกิหอบหายใจจนน่าสงสาร
"อย่ามาโกหก" จีมินขมวดคิ้วแน่นแล้วบีบคางคนข้างหน้าอย่างแรง
"อื้อ เจ็บ ถ้าโกหกแล้วนายจะหยุดทำงั้นหรอ" ยุนกิเหมือนคนหมดแรงที่ไม่สามารถทรงตัวอยู่ได้ถ้าจีมินไม่รั้งเอวขาวไว้
"หึ เด็กขี้โกหกเอ้ย" ถึงจะพูดออกไปแบบนั้นแต่ริมฝีปากหนากลับกระตุกยิ้ม จีมินก็ไม่ค่อยรู้อะไรมากนักแต่ตอนที่มีอะไรกับแทฮยองครั้งแรกเขาก็มีอาการแบบยุนกินี่แหละ มันฝืดเคือง คับแน่น และของเหลวสีข้นที่ยืนยันได้ว่ายุนกิไม่เคยไหลไปตามแนวขาขาวของเจ้าตัว ที่จริงก็ตั้งใจถามออกไปงั้นๆ พอได้คำตอบแบบนี้มันก็จะรู้สึกดีหน่อยๆนั่นแหละนะ
