“อื้อ” ส่งเสียงครางในลำคอเมื่อรู้สึกถึงท่อนเอ็นอุ่นที่กำลังดุ้นดันก้นงอนของเจ้าตัวผ่านกางเกงในตัวจิ๋ว
จีมินไม่รอช้าปลดซิปกางเกงลงพร้อมกับพาท่อนเนื้อที่กำลังตื่นตัวออกมาพบเจอกับอากาศภายนอก
“ถุงยาง” ยุนกิเอ่ยบอกด้วยใบหน้าเรียบนิ่ง
“กับมึงกูเคยใส่ด้วยหรือไง”
จีมินกระซิบเข้ากับหูขาว
สรรพนามหยาบกระด้างบอกถึงอารมณ์ที่กำลังครุกรุ่นของจีมินได้อย่างชัดเจน
ยุนกิยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย
“ไม่อยากติดโรค” ยุนกิพึมพำ
“กูใส่ถุงยางกับคนอื่น”
จีมินเอ่ยบอกทั้งที่ปากกำลังยุ่งอยู่กับลำคอขาวอย่างดุดัน
“อ่ะ”
ยุนกิสะดุงเฮือกเมื่อท่อนเนื้อถูกสอดเข้ามาทางด้านขอบกางเกงในทางขาด้านขวาก่อนจะถูกกดเข้ามาในตัวของเจ้าตัว
ความฝืดเคืองเนื่องจากห่างหายไปนานพอควรทำให้ยุนกิเจ็บไม่น้อย
“เดี๋ยว” ยุนกิขมวดคิ้วแน่น
“สมควร” จีมินเอ่ยพร้อมกับกัดเข้าที่ลำคอสวย
“โอ้ย”
ยุนกิร้องออกมาเพราะเจ็บจากการกัดของจีมินก่อนจะกัดฟันแน่นเมื่อจีมินกระเสือกกระสนกายเข้ามาในร่างกายของยุนกิ
ท่อนเอ็นอุ่นถูไปกับผนังอ่อนนุ่มอย่างรวดเร็วเมื่อจีมินดันมันเข้ามาทีเดียว
ยุนกิซบหน้าลงกับบ่าจีมินทันที
“ฮื้อ”
ส่งเสียงประท้วงในลำคอเมื่อจีมินเริ่มขยับ รู้สึกได้ถึงแรงเสียดสีจากผิวเนื้อกับกางเกงสแล็คของจีมิน
“อ่ะ อ่ะ”
ยุนกิครางเสียงหลงเมื่อจีมินส่งแรงเข้าหาร่างกายของยุนกิอย่างเต็มแรงและรวดเร็วเสียจนยุนกิคิดว่าถ้าเปลี่ยนจากในพื้นที่คับแคบบนรถแบบนี้เป็นที่เตียงคงจะดีกว่านี้
“บะ เบา”
ยุนกิเอ่ยเตือนคนที่เริ่มจะรุนแรงเกินไป
“เงียบ”
จีมินเอ่ยตอบมาเพียงแค่นั้นก่อนจะบีบเอวขาวแล้วออกแรงขยับเอวเต็มที่จนยุนกิสั่นคลอนไปทั้งตัว
“อ่ะ”
ความอุ่นวาบทำให้ยุนกิสะดุ้งเล็กน้อยก่อนที่จีมินจะถอดถอนตัวออกแล้วดันยุนกิลงจากตักประคองร่างปวกเปียกลงกับเบาะรถแล้วดึงเสื้อสูทที่ถูกแขวนไว้ที่เบาะหลังลงมาคลุมส่วนล่างของคนที่นอนหอบอยู่ก่อนจะจัดการยัดท่อนเอ็นที่แข็งขืนกลับลงไปในกางเกงตัวเดิมที่ปูดโปนไปตามความแข็งขืนของมัน
รูดซิปขึ้นแล้วลงจากรถไปนั่งที่คนขับก่อนจะออกรถไปอย่างรวดเร็ว
พอถึงบ้านก็รีบเอาเสื้อสูทห่อส่วนล่างของยุนกิไว้แล้วแบกขึ้นพาดบ่าแล้วเดินเข้าบ้านไปทันทีเล่นเอาคนใช้พากันทำหน้าเลิกลั่กแต่บางส่วนก็แอบยิ้ม
ก็แน่สิ
เจ้านายทำยิ่งกว่าเดินสวนกันไปมาในบ้านแล้วนี่นา
ร่างขาวถูกทิ้งลงกับเตียงก่อนที่จีมินจะถอดกางเกงตัวเองออกอย่างเร่งรีบ
ผมสีดำชื้นเหงื่อถูกเสยไปด้านหลังอย่างลวกๆ เสื้อสูทถูกดึงออกไปพร้อมกับกางเกงในของยุนกิ
ยุนกิถูกจับนอนหันข้าง ขาด้านล่างถูกจีมินคร่อมไว้ส่วนอีกข้างก็ก่ายอยู่บนหน้าขาอีกข้างของจีมิน
ท่อนเนื้ออุ่นถูไถไปมากับก้นนิ่มก่อนจะถูกแทรกเข้าไปในร่างกายของยุนกิอีกรอบ
จีมินออกแรงขยับเพียงเนิบนาบ ค่อยๆเน้นจังหวะและการสอดแทรกอย่างใจเย็น
“ร่าน”
ยุนกิเอียงหน้ามามองจีมินก่อนจะวางมือลงกับมือที่กำลังจับขาอ่อนของเจ้าตัวอยู่
“อื้อ แรงๆ”
จีมินหัวเราะเบาๆก่อนจะกดแรงส่งเข้าไปลึกยิ่งกว่าเดิมจนยุนกิครางออกมา
“ที่ตัวเอง ยะ ยัง ทะ ทำ”
“หุบปากแล้วนอนครางก็พอ”
“ไม่ยุติธรรม สะ สักนิด ที่ จะ จี จีมิน
ยัง ปะ ไป ไป มี คะ คน อะ อื่น ได้ ละ เลย” ยุนกิพูดตะกุกตะกักเพราะแรงที่จีมินส่งเข้าหาก้นนิ่ม
“มึงห้าม”
“เห็น นะ กะ แก่ แก่ตัว อื้อ”
“เลิกงี่เง่าสักที”
“เลิก มะมอง คะคน คนอื่นแล้วอะ อื้อ อ่ะ
เอาแต่กูสักที” ยุนกิช้อนตาขึ้นมามองจีมิน
“หึ ได้สิ”
“อ่ะ หวัง วะ ว่า จะ ทำได้ แบบ ที่ ทะ
พะ พูด”
“ได้สิ แค่นอนให้ฉันเอาทุกวันมินยุนกิ”
“นี่ อ่ะ อ่ะ อื้อ บะ เบา จีมิน เบา อ่ะ”
